“Nasz cudowny środek leczy prawdziwą przyczynę bólu, jaką jest stan zapalny” – tak wielu producentów tabletek i maści przeciwbólowych przekonuje do słuszności swojej koncepcji. Jednak czy rzeczywiście ten, jakże piętnowany i potępiany, stan zapalny stanowi pierwotną przyczynę, po pozbyciu się której wreszcie pozbędziemy się bólu? Odpowiedź, jak w większości przypadków, niestety nie jest jednoznaczna, a mianowicie – to zależy.
Wchodząc w medyczną nomenklaturę należy zaznaczyć, że nie ma czegośc takiego jak dysk, który wypada. Dyskiem potocznie nazywa się krążek międzykręgowy znajdujący się pomiędzy dwoma kręgami w kręgosłupie. Krążek międzykręgowy składa się z jądra miażdżystego, otaczającego go wokół pierścienia włóknistego oraz płytek chrzęstnych pokrywających krążek od góry i dołu. Patrząc na budowę anatomiczną nie ma możliwości „wypadnięcia dysku”. Do zerwania takiego połączenia może dojść wyłącznie w trakcie poważnego urazu bądź wypadku.
Co to jest ten „wypadnięty dysk”?
Astma oskrzelowa jest przewlekłą chorobą układu oddechowego o charakterze zapalnym, który powoduje nadreaktywność oskrzeli. Napad choroby, czyli stan jej zaostrzenia objawia się zazwczaj dusznością, kaszlem, świszczącym oddechem lub odczuciem ścisku/bólu w klatce piersiowej. Astma może pojawić się w dzieciństwie bądź też rozwinąć się w dorosłym życiu. W wiekszości przypadków choroba rozwija się w wyniku alergii, ale mogą się do tego przyczynić również inne czynniki takie jak: geny, otyłość, brak aktywności fizycznej, dym tytoniowy (palenie czynne i bierne), zanieczyszczenie powietrza.
Co możemy dla Ciebie zrobić jeśli chorujesz na astmę?Dowiedz się więcej…
Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest chorobą o przewlekłym charakterze zapalnym o podłożu autoimunologicznym. Najczęściej zapadają na nią kobiety pomiędzy 40 – 50 rokiem życia.
Zmiany dotykają najczęściej błonę maziową mniej obciążonych stawów ciała, głównie są to stawy śródręczno – paliczkowe i międzypaliczkowe bliższe (dłonie). Obecny stan zapalny błony maziowej stawów w konsekwencji prowadzi do ograniczenia zakresu ruchu oraz zaników mięśni. Dochodzi do powstawania guzków reumatoidalnych, zniekształceń stawów, upośledzenia ich funkcji co skutkuje postępująca niepełnosprawnością i obniżeniem jakości życia chorego.
Charakterystycznym objawem jest obrzęk i ból występujący symetrycznie i sztywność poranna. Dodatkowo chorobie towarzyszą często liczne zmiany pozastawowe i powikłania układowe. Pacjenci zgłaszają również uczucie znużenia, zmęczenia, stany podgorączkowe, brak apetytu i utrata wagi. RZS przebiega z okresami zaostrzeń i remisji.
W leczeniu RZS stosuje się farmakoterapię, terapię zajęciową, zaopatrzenie ortopedyczne. Nieodłącznym elementem jest również systematycznie prowadzona rehabilitacja ruchowa, którą oferuje Fizjoterapia Optima w formie kinezyterapii. Są to między innymi ćwiczenia czynne, czynno – bierne (z pomocą fizjoterapeuty). Dodatkowo włączamy zabiegi fizykoterapii tj. magnetoterapia, krioterapia, laseroterapia czy ultradźwięki działające przeciwzapalnie i przeciwbólowo.
Leczenie RZS powinno być kompleksowe i podjęte jak najwcześniej. Systematyczna, ukierunkowana na funkcjonalne problemy pacjenta rehabilitacja ruchowa, terapia manualna i ćwiczenia zdecydowanie poprawiają komfort życia chorego.
mgr Anna Kraczyńska
fizjoterapeuta
Fizjoterapia Optima
Żaden organizm nie jest w stanie w nieskończoność tolerować nawet umiarkowanego wysiłku fizycznego bez odpowiedniej ilości odpoczynku oraz prawidłowej regeneracji, dlatego właśnie odnowa biologiczna powinna być dla nas równie ważna jak sam trening.
Odnowa biologiczna
Odnowa biologiczna to nic innego jak działania, których celem jest przyspieszenie powrotu naszego organizmu i wydolności wysiłkowej do stanu wyjściowego po treningu lub zawodach. Do metod regeneracji powysiłkowej możemy zaliczyć psychoterapię, stosowanie środków farmakologicznych lub suplementów diety czy najbardziej znane zabiegi fizykalne. W skład zabiegów fizykalnych wchodzą elementy regeneracji ciepłą lub zimną wodą, sauna, elektrolecznictwo, magnetoterapia, krioterapia, masaże czy właśnie presoterapia.
Czym jest presoterapia?Dowiedz się więcej…
Presoterapia jest formą mechanicznego drenażu limfatycznego powszechnie stosowaną z powodzeniem zarówno w fizjoterapii jak i medycynie estetycznej. Zabieg ten wspomaga działanie układu żylnego i limfatycznego dlatego też stosuje się go w jednostkach chorobowych, którym towarzyszą zaburzenia krążenia obwodowego i obrzęki.
Zabieg presoterapii znajduje zastosowanie również u kobiet po mastektomii, które zmagają się z obrzękiem kończyny górnej. Usunięcie węzłów chłonnych podczas operacji utrudnia odprowadzanie chłonki z obszaru kończyny górnej, co przyczynia się do późniejszego powstawania obrzęków limfatycznych kończyny górnej i / lub klatki piersiowej po stronie amputacji.Dowiedz się więcej…
Nietrzymanie moczu – dolegliwość związana z niekontrolowanym oddawaniem moczu, dotyczy znacznej liczby kobiet i to nie tylko starszych. Coraz więcej młodych kobiet skarży się na przypadki mimowolnego „popuszczania”. Najczęściej związane jest to z siedzącym trybem życia, brakiem aktywności fizycznej, a co za tym idzie osłabieniem mięśni dna miednicy.
Nietrzymanie moczu często zdarza się kobietom w ciąży, zwłaszcza w III trymestrze. Macica pod wpływem rozwijającego się dziecka robi się coraz cięższa i napierając na pęcherz może powodować niezależne od nas wydalanie moczu. Dodatkowo jeszcze bardziej osłabione w wyniku ciąży mięśnie dna miednicy nie są w stanie wspomagać naszą cewkę moczową. Po porodzie problem ten często samoistnie znika.
Co jednak zrobić gdy nietrzymanie moczu utrzymuje się dłuższy czas po ciąży? Warto skonsultować się z fizjoterapeutą, który dobierze odpowiednie ćwiczenia mięśni dna miednicy oraz przedstawi zasady profilaktyki. Każdy problem nietrzymania moczu powinien zostać omówiony z lekarzem pierwszego kontaktu, który stawia diagnozę jaki rodzaj nietrzymania moczu nas dotyczy.
Ciąża będąca fizjologicznym procesem organizmu stanowi dla każdej kobiety czas szczególny. W organizmie matki zachodzą złożone zmiany przystosowujące ją do macierzyństwa. W tym wyjątkowym okresie organizm w naturalny sposób adaptuje się do zapewnienia optymalnych warunków do utrzymania rozwijającego się płodu, wydania go na świat oraz wyżywienia w początkowych fazach jego rozwoju.
Ciało kobiety im sprawniejsze, tym bardziej wydajne w trakcie opieki nad dzieckiem, a co za tym idzie mniej podatne na przeciążenia związane np.: z utrzymywaniem statycznych pozycji podczas karmienia, noszenia maleństwa czy wykonywania wielu czynności związanych z pojawiającymi się obowiązkami. Dlatego też celem staje się powrót do formy i aktywności fizycznej. Jest to możliwe, jednakże podejmowane w tym celu działania powinny być wielokierunkowe. Po ciąży warto zadbać się o komfortowe warunki do regeneracji ciała, wartościową dietę oraz prawidłową i dostosowaną aktywność fizyczną.Dowiedz się więcej…
Kresa biała (łac. linea alba) stanowi splot włókien mięśni brzucha. Jest to kolagenowa struktura anatomiczna zlokalizowana w linii środkowej ciała rozpostartą między wyrostkiem mieczykowatym (poniżej trzonu mostka) a spojeniem łonowym.
W trakcie ciąży wraz z rosnącym brzuchem dochodzi do rozciągania włókien kresy białej, które po porodzie zazwyczaj samoistnie wracają do stanu sprzed ciąży. Jednakże często dochodzi do niepełnego zamknięcia się kresy białej, wówczas mówimy o rozejściu kresy białej.
Odpowiednie napięcie mięśni brzucha ma zasadnicze znaczenie w kontroli utrzymania prawidłowej postawy ciała oraz w równoważeniu obciążeń kręgosłupa oraz struktur i narządów miednicy. Rozejście kresy białej przyczynia się do powstawania bólu dolnego odcinka kręgosłupa jak i stanowi problem natury estetycznej.
Zmniejszenie rozejścia kresy białej powinno stać się priorytetem po porodzie, gdyż to właśnie odpowiednie napięcie mięśni brzucha jest jednym z istotnych czynników utrzymujących stabilizację centralną tułowia. Zatem, im sprawniejsze mięśnie brzucha tym mniejszym wysiłkiem stają się czynności dnia codziennego związane z opieka nad maleństwem.
Co to jest?
Stwardnienie rozsiane (sclerosis multiplex – SM) jest przewlekłą chorobą centralnego układu nerwowego (mózgu i rdzenia kręgowego) o charakterze zapalno – demielinizacyjnym [1,2]. Jej etiologia jest nieznana. Demielinizacja jest to patologiczny proces uszkadzający otoczkę włókna nerwowego tzw. osłonkę mielinową. Proces ten powstaje na podłożu reakcji autoimmunologicznej, oznacza to, że układ odpornościowy błędnie rozpoznaje i atakuje komórki własnego ciała (tu komórki osłonki mielinowej) [2,3]. Osłonka mielinowa bierze udział w przewodzeniu impulsów nerwowych między poszczególnymi komórkami nerwowymi. Jej uszkodzenie upośledza przepływ informacji w układzie nerwowym, w konsekwencji czego pojawiają się ubytki neurologiczne [4]. Objawy występujące w SM zależą od tego, gdzie w centralnym układzie nerwowym dochodzi do uszkodzenia nerwu i które z informacji nie będą przekazywane właściwie [5].
SM ma charakter postępujący. W początkowej fazie choroba najczęściej przebiega w formie rzutów i remisji. Podczas zaostrzenia (rzutu) choroby pojawiają się nowe objawy neurologiczne, bądź też wyraźnie pogarszają się objawy już istniejące. Natomiast w okresie remisji objawy neurologiczne ustępują częściowo lub całkowicie [1,3].
